Sürekli uyuyor, durmadan öksürüyordu! 16’sında kanser, 19’unda ‘Kraliçe’ oldu
Ecem April Onutman, 2003 yılında ABD’nin Florida eyaletindeki Miami kentinde dünyaya geldi. Bir kız kardeşi olan Ecem’in annesi ve babası işletmeciydi. Kızları Ecem 4 buçuk yaşına geldiğinde işlerine Türkiye’de devam etme kararı aldılar. Derslerinde çok başarılı olan Ecem, tıpkı vakitte yeterli bir yüzücüydü. Aldığı derecelerle ailesini daima gururlandırıyordu. Ecem’in hayatında her şey yolundaydı, ta ki 2019 yılına kadar. O yıl 10’uncu sınıfa giden 16 yaşındaki Ecem, derslerde daima uyumaya başladı. Genç kızın hayatındaki hiçbir şey artık tıpkı kalmayacaktı.
Ecem, hayatının dönüm noktası olacak o günleri şöyle anlatıyor:
“Derslerde uyumaya başlamıştım. Uyumak derken gözümü kapatıyordum ve neredeyse bayılıyordum. Bu durum okul hayatımı olumsuz istikamette etkiledi. Derslerde daima uyuduğum için öğretmenlerim beni disipline veriyordu. Bir de çok öksürüyordum. Annem, ‘Soğuk su içtiğin için öksürüyorsun’ diyordu. Bir gün imtihanda nefes darlığı yaşadığım için revire götürüldüm. Onlar da beni meskene gönderdiler. Hastaneye gitmeyi düşünmedik lakin konuta geldiğimde öksürmelerim devam etti. Hatta bir komşumuz çok öksürdüğüm için bana pekmez getirdi. Sonrasında ailem bu durumun olağan olmadığını düşünüp beni hastaneye götürmeye karar verdi.”
16 YAŞINDA LENFOMA OLDUĞUNU ÖĞRENDİ
Ertesi gün Ecem ve babası hastaneye gitti. Tabip Ecem’den akciğer sineması istedi. Sonuca bakan hekim, “Bunu bilmiyor olamazsınız” dedi. Ecem ve babası çabucak doktora “Neyi?” diye sordu. Doktor, Ecem’in akciğerinde 13 santimetrelik bir kitle gördü ve gerekli tedavinin yapıldığını düşündü. Ecem’in babası hastalığı öğrenince şoka girdi. Ecem ise şimdi durumunu idrak edememişti. Çocukluk çağında yaygın görülen kanserlerden lenfoma ile 16 yaşındayken karşılaşmıştı. Yapılan tetkiklerde 27 Aralık’ta 3’üncü evre lenfoma teşhisi konulan Ecem, 28 Aralık’ta hastaneye yattı.
Birkaç gün sonra yeni yıla girileceğinden Prof. Dr. Cengiz Canpolat, Ecem’in tedavi programını hazırlayıp ona yılbaşı gecesi eğlenmesi için müsaade etti ve yeni yılla birlikte planlandığı halde tedavi sürecine başlamaya karar verdi. Ecem o günleri, “Annem çok berbattı, tanıdıklarım ise hastalığımı öğrenince şoka girdiler. Bütün aile dostlarımız hastanedeydi. Ben ise çok olumluydum. Hatta 31 Aralık’ta arkadaşlarımızla yapacağımız bir parti vardı. Hekimime, ‘Benim teşhisim kondu. Partiye gideyim sonra gelip tedavime devam edeyim’ dedim. O da kabul etti” diyerek anlattı.
Doktorlar, Ecem’e evvel tedavisinin bir yıla yakın süreceğini söyledi. Fakat Ecem’in eski yüzücü olması hasebiyle kalp damarları sağlıklıydı. Bu durum onun ağır kemoterapiyi kaldırmasını sağlayacaktı. 6 aylık kemoterapi protokolünü kabul eden Ecem, daima kemoterapi almaya başladı. Bu durum saçlarının dökülmesine neden oldu.
Peruk takmayı hiç düşünmemişti. Lakin bir gün gittiği restoranda karşılaştığı bir olay fikrinin değişmesine neden oldu. Restorandaki bir bayan, yanındaki kızına Ecem’i göstererek, “Yemeğini yemezsen bu türlü olursun” üslubunda bir cümle kurdu. O günden sonra Ecem peruk takmaya karar verdi.
KIKIR KIKIR GÜLDÜRMEYİ BAŞARDILAR
Ecem’in bu kuvvetli süreçte en makûs anlarının şahidi olan annesi ve babası içleri kan ağlasa da yüzünden bir an olsun gülümsemeyi eksik etmediler, dahası Ecem’e daima umut verip olumlu güç aşıladılar. Annesi Ecem’i meskende ya da hastane odasında gece gündüz kıkır kıkır güldürmeyi başardı. Anne Aylin Arat o günleri şöyle anlattı:
“O kuvvetli günlerde hekimimize itimadımızı, hastalığı yeneceğimize dair inancımızı bir an olsun kaybetmedik. Çok ağır kemoterapi tedavisi ve radyoterapi süreçlerinde tüm zorluklara karşın daima gülmeye ihtimam gösterdik. Kendimi Ecem’e adamıştım. Hastane odasında bir yandan da bilgisayarla işlerimi devam ettiriyordum. Arkadaşlarımız, dostlarımız da bize çok büyük dayanak oldular. Her kemoterapi sonrası yapılan pet çekimlerinde tümör giderek küçüldü ve sonunda daima birlikte başardık. Ecem, küçüklüğünden beri daima çok olgundu. Hastalığını öğrenince kolaylıkla kabul etti, kendini bırakmadı ve daima dimdik ayakta durdu.”
“Aileler umutlarını asla kaybetmemeli” diyen anne Aylin Arat, “Aileler makûs kanılardan uzak durarak çocuklarına daima içten gülüşlerle yaklaşmalı. Birinci başta insan ‘Niye bu bizim benim çocuğumun başına geldi?’ diye şoka giriyor fakat bunu şöyle çözdüm. ‘Yaşadığımız hoş şeylerde ‘Niye ben?’ demiyorsam berbat şeylerde de ‘Niye ben?’ dememeliyim’ dedim. Öyle olunca bir nebze de olsa kolaylaştırıyorsunuz. Hiçbir vakit pes etmesinler, daima gülmeye ve çocuklarını güldürmeye itina göstersinler. Çünkü çocuklar bizim onlara yansıttığımız güçle güç bulabiliyor” tabirlerini kullandı.
‘HASTALIĞI YENMEDE MÜSPET OLMAK ÇOK ÖNEMLİ’
Ecem kemoterapi aldığı için zorluklar yaşadı fakat tedavi süreci çok başarılı bir biçimde ilerledi. 6 ay alması gereken kemoterapi 4 aya düştü. Sonrasında iki ay radyoterapi aldı. “Hastalığı yenmede olumlu olmanın çok değerli olduğunu düşünüyorum” diyen Ecem de o şiddetli süreçte hayallerini daima besledi, umudunu ise daima yüksek tuttu. Azmiyle de kanseri yendi. İyileşir iyileşmez küçüklüğünden beri hayalini kurduğu modellik için kolları sıvadı. Lakin tedavi sürecinde kortizondan ötürü çok kilo almış, 84 kiloya çıkmıştı. O süreçte iradeli davrandı. Uzatılan bir kesim çikolatayı bile yemedi. Sonuç olarak diyetle ve sporla 9 ayda 24 kilo vermeyi başardı.
19 YAŞINDA TÜRKİYE 1’İNCİSİ OLDU
Sonrasında Ecem, ünlü oyuncuların yer aldığı dizilerin setlerinde rol aldı. Bir taraftan da modellik yürüyüş eğitimine başladı. Modellik akademisinde ders alırken, Model of Models diye bir yarış olduğunu öğrenen Ecem’in aklında aslında bu müsabakaya katılmak hiç yoktu. Arkadaşlarının ısrarıyla ve birinci defa podyuma çıkarım kanısıyla yarışa katılan Ecem, 19 yaşında Türkiye 1’incisi oldu. Bu birincilik sonrasında bir anda hayatı değişti. Daima iş teklifleri almaya başladı. Sonrasında Fransa’nın başşehri Paris’e gitti ve ‘Miss Supertalent of the World’ yarışında dünya 3’üncüsü oldu. Geçen hafta ise yılın en başarılı modeli seçildi.
HUKUK FAKÜLTESİNİ KAZANDI
Bir taraftan modellik yapan Ecem, öbür taraftan hukuk fakültesinde 1. sınıfta okuyor. Avukatlık diplomasını alıp hem avukatlık hem de modellik yapmak istiyor. Kısa bir müddet içinde bir Boşnak türküsünü seslendirdiği single’ını yayınlamaya hazırlanan Ecem, “Müziği çok sevdiğim için lise yıllarında yıl sonu şovlarında yıllarca sahneye çıkıp müzik söyledim. Artık de hastalığımın acısını çıkarıyor, hayatı doyasıya fakat manalı işlerle en hoş halde yaşamaya çalışıyorum. Şu an hayalini bile kuramayacağım şeyler yaşıyorum. Televizyonda gördüğüm beşerlerle birlikte çalışıyorum. Bunlar bana çok ekstrem geliyor. Lakin bir insan bir şeyi isterse yapabilir, buna inanıyorum” dedi.
‘HER HASTANIN TEDAVİSİ ECEM KADAR KISA SÜRMÜYOR’
Peki Ecem’in altı ay üzere kısa bir müddette kanseri yenmesi için neler söylenebilir? Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Uzmanı Prof. Dr. Cengiz Canpolat, Ecem’in güzelleşme süreci hakkında şu ayrıntıları paylaştı:
“Ecem bize geldiğinde göğüs boşluğunda, boynunda ve karın içinde lenfoma tutulumları olduğunu gördük. Yapılan biyopsi incelemesinde hastaya Hodgkin Lenfoma tanısı koyduk. Tüm beden taramalarını yaptıktan sonra kemoterapisine başladık. Hodgkin’in tedaviye karşılığı öteki çocukluk çağı kanserlerinden daha yeterli olduğu için artık çok yüksek ve uzun periyodik kemoterapilerden çok karşılığa dayalı tedaviler vermeyi amaçlayan tedavi protokolleri var. Biz de çabucak protokollleri başlattık.”
Ecem’in tedavisinin süratle uyguna gittiğini söyleyen Prof. Dr. Canpolat, “Dört kür kemoterapiden sonra istediğimiz cevabı elde ettik. Tedavi aşağı üst 4-4 buçuk beş ay devam etti. Akabinde da radyoterapi aldı. Radyoterapiyi evvelden çok daha geniş alana veriliyordu. Artık yalnızca tümör bölgesine vererek bu tedaviyi de tamamladık. Ecem’in tedavisi kısa sürdü. Her hastanın tedavisi o kadar kısa sürmüyor” diye konuştu.
‘ANNE VE BABALAR AHENK İÇİNDE OLMALI’
“Bu yaştaki çocuklarda bilhassa kızlarda saçlar dökülüyor, ağız yaraları, ateş ve enfeksiyon oluyor. Kemoterapiden kaynaklı bulantı ve kusma meydana geliyor” diyen Prof. Dr. Cengiz Canpolat, “Burada çocuğa verilecek ruhsal dayanak büyük kıymet taşıyor. Anne ve baba çok ahenk göstermeli. Kesinlikle tabiple çok uygun iş birliği içinde olmalılar. Birbirlerini suçlayıcı hareketlerden ve kelamlardan kaçınmalılar. Çocuğa hiçbir vakit telaşlarını hissettirmemeliler. Biz de ailelere ruhsal dayanak veriyoruz. Hem kendimiz konuşuyoruz hem de hastanenin imkanlarını kullanarak psikiyatri ve psikoloji kısımlarından dayanak vermeye çalışıyoruz” kelamlarıyla ailelere düşen sorumluluğu da hatırlattı.
Yorumlar (0)